Bijna mei.

En de Corona crisis gaat maar door.
Op 15 maart hoorden we dat de scholen gingen sluiten. Daarna volgden de restaurants en de openbare gebouwen.
Ook het verenigingsleven lag plat waardoor je ineens een hoop meer vrije tijd kreeg.
Ons koor heeft nu al anderhalve maand niet gerepeteerd en omdat er geen kerkdiensten zijn hebben we ook al een paar optredens gemist.
Toch wen je er aan. Ik vul mijn extra vrije avonden in met haken (natuurlijk!) en televiesie kijken. Ik heb nog nooit zoveel televiesie gekeken als de laatste 2 maanden.
Wel loop ik iedere dag een flink stuk met de hond en je ziet dat de natuur niet stil staat.

Het fluitenkruid bloeit nu volop maar ook in de tuin gaat alles bloeien. De appelboompjes zijn al uitgebloeid en ook de boompioen heeft zijn mooiste tijd gehad.

De blauwe regen staat nu volop in bloei en de sieruien beginnen ook. Ook zitten er al knoppen in het vingerhoedskruid.
Er is dus volop te genieten in het huis en in de omgeving.
Iedere dag zit ik lekker te haken en als het kan doe ik dit buiten.
Ik ben nog steeds bezig met de Scheepjes Cal. Heb hem nu bijna klaar maar ja die laatste loodjes hè?
Het wordt ook een heel gewicht op je schoot zo'n grote deken.
Verder haak ik nog iedere dag mijn vierkantje voor de Eenmooigebaar Cal en heb ik een vest voor mezelf gehaakt.

Het is de Copenhagencardigan van Lilla Bjorn en het patroon is te koop bij Ravelry. https://www.ravelry.com/patterns/library/copenhagen-cardigan-2
Het oorspronkelijke vest is gehaakt met merino garen maar omdat ik hem voor de zomer wilde heb ik hem gehaakt met Scheepjes Bamboo soft. Er gingen heel veel bolletjes garen in zitten maar dat komt ook omdat ik het vest langer gemaakt heb en ik heb er zelf nog zakken bij verzonnen. (die staan dus niet in het patroon)
Nu ben ik bezig met een zomertrui uit een boekje van Lana Grossa. De foto's hiervan komen een volgende keer.

Een mooi gebaar CAL (3)

In wat een rare tijd leven we op het moment.
Het is allemaal Corona wat je leest en hoort. Heel het sociale leven ligt plat. En dat over heel de wereld!
Gelukkig zijn wij nog allemaal gezond alhoewel ik door mijn werk een grotere kans heb om besmet te raken. Anderhalve meter afstand houden lukt gewoon niet als je zieke en hulpbehoevende mensen moet verzorgen.
Maar ik probeer zo gezond mogelijk te eten en was wel 40x op een dag mijn handen.En buitenom mijn werk blijf ik zoveel mogelijk thuis.
Met het mooie lenteweer is dit niet echt een straf. De tuin komt tot bloei en ik kan lekker buiten zitten haken.
Iedere dag haak ik een vierkantje aan mijn deken en hij groeit dan ook gestaag. Zoals je ziet gebruik ik heel veel verschillende kleuren door elkaar. Ik let niet echt op kleuren. Ik pak gewoon de kleur welke ik bij die dag vind passen. Zo wordt het echt een bonte lappendeken.

                    Dit was een paar weken geleden.

                   Dit is de deken nu.

            Een mooi lopertje in de tuinstoel is het zo hè?
Iedere dag een ander lapje. Er zitten lapjes tussen die een complete marteling zijn. Zoals onder andere bezemsteel haken. Nee dat is echt niks voor mij. Ook de bullionsteek vind ik een drama. Hoewel het wel wat eenvoudiger gaat als je een afgeknipt limonaderietje om de haaknaald doet.
Maar er zijn ook lapjes waarbij ik het jammer vond dat ze klaar waren.

Zoals deze twee blokjes. Ze zijn prachtig om te zien en het haakt heel ontspannen.
Als slot nog een foto van het Kievietseitje wat op het moment staat te bloeien. Want ondanks alle ellende is er toch nog heel veel moois om van te genieten.