donderdag 19 april 2018

Levien en zijn paard Kobus.

In mijn directe omgeving zijn er veel ringrijders actief. Mijn broer met zijn twee zonen, mijn zusje en zwager met hun oudste jongen en mijn oudste zoon.
Zelf heb ik niks met ringrijden, ik vind paarden best lieve en mooie dieren maar daar blijft het dan ook bij.
Maar door mijn zoon weet ik het er toch het één en ander vanaf.
Hij rijdt al de ring vanaf dat hij 12 jaar is en doet vrijwel alle wedstrijden hier op het dorp mee.

Vorig jaar heb ik Krien de rienkriejer gehaakt en door het boek "Handpoppen haken" van Stefanie Trouwborst Wijers kwam ik op het idee van Levien en Kobus.
Het patroon van het paardje heb ik aangepast. De handjes heb ik vervangen door "echte"hoeven en in plaats van pluizig garen heb ik Stonewashed gebruikt waardoor je het idee van een Belgisch trekpaard krijgt.
Ook het hoofdstel kwam niet in het origineel voor.
De manen heb ik (zoals bij een echt ringrijpaard) ingevlochten met rood, wit en blauw.
Dit was nog niet zo simpel, je moet tijdens het vlechten ook steeds een pluk haren meevlechten. Ik heb bewondering voor de ringrijders die dit dus voor dag en dauw moeten doen bij hun paard. En mijn paardje lag mooi stil tijdens het vlechten, ik denk dat een echt paard dat niet doet.
Voor Levien stond het boertje uit het boek model. Ik gaf hem een witte trui en een oranje sjerp én echte haartjes. De pet heb ik wat groter gemaakt zodat het meer op een ringrijderspet lijkt.
En last but not least. Een oorringetje!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten